Fobia szkolna
FOBIA SZKOLNA
- inaczej paniczny lęk przed szkołą.
Częściowo jest powiązana z nerwicą - patrz - Psychologia kliniczna - nerwice i histeria.
Została wyróżniona, ponieważ nie powinno się jej definiować jako nerwica, chociażby dlatego, że jest zaburzeniem niekiedy sytuacyjnym, raczej łgodnym i najważniejsze - przejściowym
OBJAWY:
smoatyczne/wegetatywne-
- przed wyjściem do szkoły nagle pojawiają się bóle brzucha, wymioty, biegunki,
- bóle głowy, osłabienie, zmęczenie, bladość
- dziecko skarży się na bliżej nieokreślone bóle, nudności, brak apetytu,
- zaburzenia snu, nie może zasnąć z wieczora, a rano długo śpi,
- pyta, czy może zostać w domu, bo źle się czuje.
- zaburzenia apetytu - zwykle rano nie chce jeśc śniadania, może też być nadmierny apetyt - objadanie się, lub odwrotnie na nic nie ma ochoty,
psychiczne-
- dziecko jest apatyczne, smutne, a przy dłużej trawających stanach może pojawić się depresja
- izoluje się od kolegów,
- traci dotychczasowe zainteresowania
- traci dotyczasową żywiołowość, nie ma ochoty na ruch, zabawy z rówieśnikami
- staje się zamknięte w sobie, nie chce rozmawiać z innymi o swoich problemach i najchętniej zaszywa się w domu.
Bywa niewłaściwie diagnozowana, bo źródło lęku może być zupełnie inne.
Aby uniknąć błędnej diagnozy, należy upewnić się, obserwując dziecko, kiedy dokładnie uskarża się na powyższe objawy.
Ważne, czy tylko przed pójściem do szkoły, a po powrocie z niej już nie. Jaki jest jego stan zdrowia i kondycja psychiczna w okresach wolnych od nauki.
Następnie, czy pomagają mu uniwersalne środki, jak kropelki np miętowe, czy melisy.
Należy pamiętać, że różnego rodzaju fobie mają bliżej nieokreśloną przyczynę i dlatego trudno je wyeliminować.
Ważne jest, by fobii nie utożsamiać z nerwicą lękową.
Fobia - pojawia się tylko w określonych sytuacjach i tak samo dotyczy niektórych przedmiotów, zwierząt, itp.
Fobia szkolna dotyczy lęku przed szkołą, ale może być lęk wysokości, przebywania w zamkniętym lub ciemnym pomieszczeniu, czy lęk najbardziej znany przed pająkami, żabami, myszami, psami, itp.
Najczęściej pojawia się w młodszym wieku szkolnym,. kiedy dziecko nie ogarnia wszystkiego, co dzieje się w szkole.
Do powstania fobii może przyczynić się nauczyciel, który przy całej klasie zwraca uwagę na braki ucznia, ośmiesza jego wypracowanie, czy podaje go imiennie jako negatywny przykład.
Może być wynikiem błędów wychowawczych ze strony rodziców - postawa nadopiekuńcza, nadmierne oczekiwania, co do osiągnięć dziecka w szkole.
Jeżeli sytuacja dziecka w szkole, ani w domu nie ulegnie poprawie, to może przyjąć postać fobii przewlekłej - obejmuje uczniów w starszych klasach - koniec podstawówki i gimnazjum.
TERAPIA
- Ważne jest określenie przyczyny fobii, bo nie zawsze jest ona wynikiem problemów w nauce.
Fobia szkolna może dotknąć uczniów nawet bardzo zdolnych.
- W określeniu przyczyny pomoże ustalenie mniej więcej czasu, od kiedy pojawiły się objawy.
- W praktyce najczęściej spotykałam się z lękami przed; niektórymi nauczycielami, przedmiotami, odpowiedzami ustnymi, czy odwrotnie paniczny strach przed pisemnymi sprawdzianami, a nawet kartkówkami, lęk przed słabymi ocenami, itp.
Rzadziej lęk przed; kolegami, wyśmianiem, dokuczaniem, zastraszaniem, wymuszaniem, zmuszaniem do czegoś np palenia papierosów, itp
- Jeżeli objawy są wielorakie, uciążliwe i ograniczają dziecko w realizowaniu edukacji i osiąganiu sukcesów w nauce, należy skorzystać z pomocy specjalisty.
W zależności od indywidualnego przypadku, dobrze byłoby problem omówic z pedagogiem szkolnym lub psychologiem, by wykluczyć ewentualne problemy na terenie szkoły.
- Jeżeli objawy narastają należy zwrócić się o pomoc do lekarza pediatry lub psychiatry dziecięcego.
Terapia fobii nie jest wdzięczna, bo skuteczność bywa różna, ale osoby, które w ten sposób bronią się przed szkolnymi problemami, często do takich form powracają.
Masz pozytywne doświadczenia w rozwiązaniu trudnego problemu podziel się swoim doświadczeniem z innymi.