Wiek dorastania


-  trwa od ok 12/13 r. ż.  - do   16/17 r.  ż.

 

W tym okresie najczęściej kończy się intensywny rozwój organizmu i intelektu, a dziecko przeobraża się  w młodą - dorosłą osobę. Już coraz rzadziej używamy określenia dziecko, a częściej chłopak, dziewczyna, młodzi, młodzież, nastolatek, itp.

Jest to okres intensywnych zmian fizycznych, psychicznych i umysłowych widocznych dla otoczenia, które umożliwiają pełnienie ról społecznych, zawodowych i rodzinnych.

 

ROZWÓJ  FIZYCZNY - dojrzewanie  fizjologiczne.

Dokładne parametry w tabeli

 Dojrzewanie płciowe. - jest najważniejszą zmianą w tym okresie. Wiąże się ze zmianiami w funkcjonowaniu całego organizmu, pośrednio rzutuje to na zmiany w psychice i funkcjonowaniu społecznym.

 

Dziewczęta:

-   dojrzewają zazwyczaj ok. 2 lata wcześniej przed chłopcami,

-   przyjmuje się, że pojawienie się pierwszej miesiączki/12-13 r.ż./ jest momentem osiągnięcia dojrzałości płciowej u dziewcząt,

-   pojawia się owłosienie pod pachami i okolicach rodnych,

-   rozwijają się piersi,

-   wzmaga się wydzielanie gruczołów  wydzielniczych skóry/potowe i łojowe/, co może powodować nadmierne przetłuszczanie się włosów, trądzik, pocenie pod pachami,

 

Chłopcy:

-   mutacja głosu,

-   pojawia się zarost na twarzy,

-   rozrastają się kości barków,

-  wzmaga się  wydzielanie gruczołow łojowych skóry i potu, chłopcy bardziej niż dziewczynki narażeni są zmiany skórne - łojotokowe zapalenie skóry, uporczywy trądzik, silne pocenie,

-  zmieniają się proporcje w budowie ciała i  twarzy, towarzyszy temu często skok wzrostowy - w krótkim okresie czasu z małego chłopca wyrasta niekiedy bardzo wysoki mężczyzna,

-   jako kryterium dojrzałości płciowej przyjmuje się pierwszy wytrysk nasienia - ok. 15-16 r.ż.

 

 

 

  ROZWÓJ  UMYSŁOWY -  okres  operacji  formalnych.

 

SPOSTRZEŻENIA - są dokładniejsze, bogatsze w szczegóły, świadomie kierowane.  

Zasługą tego jest też szczytowy rozwój zmysłów. Ponadto coraz lepsza uwaga dowolna, doskonalenie się procesów myślowych pozwala na coraz doskonalszą analizę i syntezę spostrzeganej rzeczywistości.

Pośrednio wpływają one na rozwój orientacji w przestrzeni i w czasie oraz wyobrażen i pojęć z nimi związanych.

 

PAMIĘĆ - zaczyna dominować pamięć logiczna, czyli w przyswajaniu materiału ważne jest jego rozumienie.

nadal rozwija się pamięć mechaniczna - zwiększa się jej pojemność.

Ważną rolę w zapmiętywaniu odgrywa słowne ujmowanie spostrzeganych treści - werbalizacja.

Jeszcze inna ważna zmiana, to w okresie dorastania dominuje pamięć dowolna.

 

MYŚLENIE - abstrakcyjne i logiczno-dedukcyjne.

U prawidłowo rozwijających się osób w  tym okresie jest przejście od myślenia konkretnego i obrazowego do myślenia abstrakcyjnego. takie operacje myślowe jak porównywani, uogólnianie, wnioskowanie, dowodzenie, klasyfikacja, operowanie symbolami, czy liczbami osiągają wyższy poziom i przybieraja postać operacji formalnych.

 

 ROZWÓJ OSOBOWOŚCI

 

EMOCJE  I  UCZUCIA  - zmienia się treść, dynamika, intensywność i przebieg wielu przeżyć emocjonalno-uczuciowych.  

Bardzo łatwo pojawiają się skrajne nastroje - od euforii  i entuzjazmu do rozpaczy i znięchecenia.

Często zdarza się, że "nastroje" pojawiają się bez wyraźnej przyczyny.

Ale nie jest tak, że cały okres dorastanie jest tak niestabilny i burzliwy - jest to chrakterystyczne dla początkowego okresu, co może wynikać z pojawienia się w organiźmie dużej ilości hormonów i związane z tym intensywne dojrzewanie płciowe. 

Najczęściej spotykane uczucia i emocje w tym okresie:

-  pozytywne - miłość, wzruszenie, radość, entuzjazm, przyjemność,

-  agresywne  -  gniew, zazdrość, nienawiść, wrogość,

-  obronne  -  lęk, nieśmiałość, zakłopotanie, niepokój, strach, smutek, niesmak.

 

DOJRZAŁOŚĆ  EMOCJONALNA - pierwotne reakcje emocjonalne impulsywno-popędowe przechodzą na bardziej dojrzałe, akceptowane społecznie. Jako przykład podam wyrażanie agresji. 

Małe dziecko - gryzie, kopie, pluje, krzyczy, bije

Dorosły najczęściej stosuje formy agresji słownej,  często jest ona pośrednio wyrażana.

 

Często w ocenie naszego dziecka słyszymy, że jest niedojrzałe emocjonalnie - ocznacza to, że nie ma większego wpływu na swoje reakcje emocjonalne, prezentuje infantylne/prymitywne formy zachowań - gwałtowność, wybuchowość, złość, zachowania niedostosowane do siły bodźca, warunków otoczenia i okoliczności/sytuacji.

 

W okresie dorastania młoda osoba uczy się powstrzymywać od natymiastowego zaspokojenia potrzeb własnych. Wzrasta też tolerancja na bodźce prowokujące.

 

Cechy  zrównoważonej i zdrowej emocjonalnie osoby:

-  posiada pozytywną opinię o sobie,

-  nie neguje, ani nie przecenia swoich możliwości,

-  ciągle pracuje nad sobą i doskonali się,

-  obiektywne widzenie siebie pozwala jej z humorem patrzeć na swoje potknięcia,

-  dostrzega absurdalność, głupotę  i słabość innych ludzi, ale nie pogardza za to nimi,

-  lubi przebywać z ludźmi,

-  do innych zawsze odnosi się z szacunkiem i poważaniem, niezależnie od tego, czy ich lubi, czy nie,

-  stara się nie być sędzią w różnych ludzkich trudnych sytuacjach,

-  gdy jest sama, nie czuje się samotnie,

-  krytykę wobec siebie przyjmuje spokojnie i stara się zrozumieć argumenty innych, a także wykorzystać ją do samodoskonalenia siebie,

-  nie żywi urazy, ani niechęci do osób krytykujących ją,

- posiada jasno określony światopogląd, system wartości pozwalający jej na  na właściwe postępowanie, ocenę świata i planowanie przyszlości.

 

 

UCZUCIA  WYŻSZE - są to złożone uczucia społeczne, moralne, estetyczne.

Pojawiają się zwykle w końcowej fazie wieku dorastania.

Ważna staje się etyka i moralność. Młodzież wyrabia sobie swoje poglądy na temat zasad i norm w relacjach międzyludzkich. Ważne stają się kryteria dobra i zła.

Uczucia estetyczne - rozwija się wrażliwośc na poezję, literaturę, sztukę, muzykę, piękno przyrody.

W tym okresie młodzież sama podejmuje próby własnej twórczości.

 

 

ROZWÓJ   KOMPETENCJI    SPOŁECZNYCH   

-   okres powolnego usamodzielniania się i dążenie do niezależności  

 -  coraz częściej młode osoby podejmują świadome, niezależne decyzje, wytyczają sobie różne cele i realizują je

 

 Największy wpływ na rozwój społeczny mają trzy środowiska, w których najczęściej przebywa młodzież:

I.  RODZINA  - ciągle wychowawczy wpływ rodziny jest bardzo duży, a wynika to między innymi z tego, że to ona zaspakaja podstawowe potrzeby - materialne, uczuciowe i społeczne.

Jednak nieunikniony jest kryzys autorytetu rodziców. Jest to poniekąd efekt rozwoju myślenia abstrakcyjnego. Dzieci porównują swoich rodziców z innymi ludźmi i dostrzegają wiele błędów w ich postępowaniu, pozycji społecznej i innych, na które wcześniej nie zwracali większej uwagi.

II.  SZKOŁA  - klasa szkolna jast najsilniejszym czynnikiem wpływającym na rozwój społeczny w okresie dorastania. Tu młodzież uczy się różnych form kontaktów społecznych, zasad postępowania, a także norm współżycia zbiorowego.

Bardzo ważną rolę w procesie kształtowania właściwych kompetencji społecznych mają uczący nauczyciele, a przede wszystkim wychowawca klasy.

III. GRUPA  RÓWIEŚNICZA  POZASZKOLNA - inaczej grupki, paczki, bandy, większe grupy mniej lub bardziej sformalizowane i mniej lub bardziej zamknięte/otwarte dla innych.

W domu mamy kontrolę, w szkole też, ale w tego typu grupach nieformalnych już nie. Chyba, że są to niewielkie/elitarne paczki kilku osób, które systematycznie spotykają się ze sobą i rodzice znają ich członków. Jednak  pełnej kontroli nawet tych małych grupek też nie ma możliwości.

Młodzież kocha mieć swoje  tajemnice.

 

 

ROZWÓJ  HETEROSEKSUALNY  - jest to bardzo ważny aspekt życia nastolatków.

Powstaje zainteresowanie płcią przeciwną. W tym okresie tworzą się pierwsze pary, sympatie, miłości, przyjaźnie. 

Pojawia się zainteresowanie sprawami seksualnymi. Młodziez szuka informacji na ten temat, chętnie miedzy sobą o nich rozmawia.

W tym okresie młodziez zaczyna być aktywna seksualnie. Jeżeli nie jest do tego kroku dobrze przygotowana, to może mieć różne, częto bardzo przykre konsekwencje.