Rozwój do 1 roku życia


 ROZWÓJ  -   proces ciągłych,  uporządkowanych  zmian  w  kierunku   -   KU  LEPSZEMU

 

Do  okresu  dorastania  rozwój  jest  zasadą życia   -       psychologia rozwojowa.

Po   staje się możliwością  -   jak radzimy sobie z rolami społecznymi i problemami życiowymi  

                                                                                       -          psychologia biegu życia

 

Rozwój podzielony jest na stadia/okresy/wiek, które posiadają swój początek i koniec.

 

Najważniejsze czynniki wpływające na rozwój:

I. UNIWERSALNE -

-   wewnętrzne - biologiczne - dojrzewanie układu nerwowego pojawia się zawsze u każdego czlowieka, niezależnie od rasy.

-  zewnętrzne -  wychowanie, interakcje społeczne, wpływy kulturowe. 

II. INDYWIDUALNE

-  wewnętrzne -  aktywność podmiotu/osoby - do niej docierają informacje i ważne jest, co nimi zrobi.

-  zewnętrzne - relacje interpersonalne w domu, szkole, pracy, środowisku

                    - dokonywanie wyborów przez jednostkę.

 

 

 

 

 

 NOWORODEK   -  pierwszy miesiąc życia dziecka. 

Jest to okres przystosowania się do nowego środowiska poza organizmem matki. Ale nie tylko.

Od pierwszych chwil życia postępuje rozwój.

W tym okresie najbardziej widoczny jest rozwój fizyczny - dziecko przybywa na wadze i w centymetrach..

Ze światem zewnętrznym komunikuje się za pomocą krzyku i innych trudnych do określenia dźwięków porzypadkowo wydawanych.

Noworodki  po kilku dniach życia zaczynają reagować na bodźce świetlne, słuchowe, dotykowe, smakowe  i węchowe. Maleństwo dużo śpi, potrzebuje częstego karmienia i przewijania.

W tym krótkim okresie rozwojowym dominują reakcje odruchowe, niektóre z nich charakterystyczne są wyłącznie dla tego okresu. Zainteresowanym szczegółami odruchów polecam fachową literaturę.

 

* Jeżeli noworodek ciągle płacze i nie można go uspokoić, należy skonsultować to z lekarzem pediatrą,

*  Na  nieprawidłowe napięcie mięśniowe mogą wskazywać  stale wyprostowane kończyny,

 

 

 

 

 WIEK  NIEMOWLĘCY  -  trwa do około 1 r. ż.

 Okres bardzo intensywnego rozwoju fizycznego oraz motoryki dużej i małej.

Na początku okresu mamy leżące dziecko, a pod koniec - już stawia samodzielnie pierwsze kroki.

Szczegóły rozwoju zawierają liczne tabele podające średnie statystyczne, które radzę zawsze odnosić je do własnego dziecka z pewnym marginesem.

Dla uspokojenia dodam, że wiele fizycznych parametrów jest genetycznie uwarunkowana i dzieci, aż tak bardzo nie odbiegają wyglądem od swoich rodziców. 

* niepokój może wzbudzać zbyt niski przyrost masy ciała i wzrostu i  dodatkowo ogólnie wolniejszy rozwój.

Dzieci czasami mają skokowy rozwój, co bardzo zaskakuje otoczenie. Nie dzieje się nic, nic i nagle wstaje, czy zaczyna chodzić. Podobnie może byc z mową i innymi umiejętnościami.

Jest to też takie niekiedy niebezpiecznie uspakające, bo opóźnienie jest rzeczywiste i skok rozwojowy nie pojawia się. A otoczenie uspakaja, żeby nie panikować.

Kiedy nas wyraźnie coś niepokoi drążymy problem, aż dowiemy się co się tak naprawdę dzieje.

W diagnostyce bardzo ważny są pierwsze trzy lata. Jeżeli uchwycimy  wcześnie nieprawidłowości, to pobudzając do rozwoju opóźnione funkcje można wyrównać. 

Jako przykład podam wczesną diagnozę neurologicznych zaburzeń  ruchowych wg Vojty. W razie ich wykrycia wczesna interwencja w wielu przypadkach, conajmniej łagodzi skutki zaburzeń ruchowych pochodzenia mózgowego.

Krótko, co nasze dziecko powinno  w wieku 12 miesięcy:

-  stawia pierwsze kroki,

-  raczkuje na rękach i kolanach ze skrzyżną koordynacją,

-  chwyta szczypcowo - zgięty palec wskazujący i przeciwstawny kciuk/w ten sposób chwyta małe przedmioty/,

-  pociąga zabawki za sznurek,

-  wypowiada pierwsze słowa - najczęściej są to sylaby typu mama, tata, lala, baba itp, 

-  wykonuje proste polecenia typu -podaj, podejdż, nie wolno, zrób pa pa itp.

 

*  Nie raczkuje - od razu chodzi, może w przyszłości mieć problemy typu dysleksja - brak ruchów naprzemiennych,

*  brak reakcji na twarze osób bliskich, nie uśmiecha się, bez powodu płacze złości się i trudno go uspokoić, lękiem, odwracaniem głowy i płaczem reaguje na próby nawiązania kontaktu z nim przez obce osoby, nie wykazuje zainteresowania nowymi przedmiotami, zabawkami, a kurczowo trzyma się jednej zabawki a jak się zgubi, to płacze w nieskończoność, nie naśladuje, nie gaworzy, mowa ogólnie opóźniona  i inne  wskazują na autyzm lub jemu podobne zaburzenia rozwoju psychicznego i emocjonalnego

 

Porada;

- Nie porównujemy  swoich dzieci z innymi rówieśnikami, a młode mamy mają taką skłonność. 

  Każde dziecko ma swój indywidualny rytm.